Το πιο απίθανο σενάριο ίντριγκας παίζεται αυτή τη στιγμή σε διαφορετικές χώρες, από τις μυστικές υπ. ΗΠΑ και Ισραήλ, τους σιωνιστές και τα κυκλώματα τρομοκρατών που συντηρούν οι Σαουδάραβες.
Στόχοι: η απομάκρυνση του Ομπάμα από την κυβέρνηση και επιστροφή των νεοσυντηρητικών, η εξυπηρέτηση της ατζέντας των Ισραηλινών με την έναρξη ενός πολέμου κατά του Ιράν και η συνέχιση της οργάνωσης τρομοκρατικών επιχειρήσεων για την αποσταθεροποίηση διάφορων καθεστώτων.
Του Webster G. Tarpley, ιστορικού και συγγραφέα
Voltaire Network 19 Σεπτεμβρίου
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Πίσω από τη φρενίτιδα που πυροδότησε μια προσβλητική για το Ισλάμ ταινία, ο ιστορικός Γουέμπστερ Τάρπλι διαβλέπει μια μηχανορραφία που ενορχηστρώθηκε από ένα δίκτυο που έχει γερές βάσεις στον σιωνισμό, με απώτερο στόχο την εκπαραθύρωση από τον Λευκό Οίκο του Μπαράκ Ομπάμα, τον οποίο κάποιοι θεωρούν όλο και περισσότερο ως εμπόδιο στην ελεύθερη και ανεμπόδιστη λαβή του Ισραήλ στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Μια αλλαγή καθεστώτος, που θα φέρει στο τιμόνι της διακυβέρνησης των ΗΠΑ τον επιστήθιο φίλο του Νετανιάχου, Μιτ Ρόμνι, θα ανοίξει το δρόμο για μια επιστροφή των νεοσυντηρητικών, ώστε να εξυπηρετηθούν καλύτερα τα συμφέροντα του Ισραήλ και να παγιωθεί και πάλι η επιρροή του Τελ Αβίβ στην Ουάσιγκτον.
Τις τελευταίες ημέρες έχουμε δει διαδηλώσεις έξω από αμερικανικές πρεσβείες σε περισσότερες από 20 πόλεις σε όλο τον κόσμο, με σκοπό τη διαμαρτυρία κάποιων πολιτών εναντίον μιας υβριστικής για το Ισλάμ ταινίας, με τον αρχικό τίτλο «Desert Warrior» (Πολεμιστής της ερήμου), που στη συνέχεια άλλαξε και έγινε «Η αθωότητα των Μουσουλμάνων».
Σε μια επίθεση σχεδιασμένη έτσι ώστε να συμπέσει με τις διαμαρτυρίες, ένα τάγμα θανάτου, που δρούσε ήδη μέσα στη Λιβύη, δολοφόνησε τον πρόξενο των ΗΠΑ στη Λιβύη και τρεις από τους συνεργάτες του. Το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ έχει δημιουργήσει ένα κέντρο διαχείρισης κρίσεων για την παρακολούθηση των εξελίξεων 24 ώρες το 24ωρο.
Η εν λόγω ταινία είχε προφανώς σχεδιαστεί ως πρόκληση και τίποτε άλλο. Αλλά ήταν όντως αυτή η ταινία το δημιούργημα ενός Αμερικανού αιγυπτιακής καταγωγής και μοναχικού κάτοικου μιας κωμόπολης της Καλιφόρνια, του Νακούλα Μπασελί Νακούλα, γνωστού και ως Αμπανόμπ Μπασελί, του οποίου το εναλλακτικό εβραϊκό όνομα είναι Σαμ Μπασίλ, πρώην κατάδικου με πρόβλημα χρήσης ναρκωτικών, και των λίγων ηθοποιών που προσέλαβε; Υπάρχουν ακράδαντα στοιχεία ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Αντ’ αυτού, έχουμε να κάνουμε με μια φιλόδοξη διεθνή επιχείρηση συλλογής μυστικών πληροφοριών με στόχο τη δημιουργία μιας «οκτωβριανής έκπληξης» (λίγες εβδομάδες πριν από τις προεδρικές εκλογές) με σκοπό να σοκαριστεί το κοινό και η αμερικανική κοινή γνώμη, ώστε να απαξιωθεί και να περιθωριοποιηθεί α λα Κάρτερ ο νυν ένοικος του Λευκού Οίκου και να εγκατασταθεί στη θέση του ο φίλος του Νετανιάχου, Μιτ Ρόμνι. Αφού η κοινή γνώμη των ΗΠΑ αναγνωρίζει στον Ομπάμα τον προστάτη των χρωματιστών επαναστάσεων και των στρατιωτικών επεμβάσεων που διαδέχτηκαν την «Αραβική Άνοιξη», επιθέσεις σε διπλωμάτες των ΗΠΑ, δολοφονίες, και πιθανές απαγωγές ομήρων, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι θα αποδυναμωθούν σημαντικά οι πιθανότητές του για επανεκλογή. Αν ο Ρόμνι επικρατήσει, ο έλεγχος της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ θα περάσει στην ομάδα των αδιόρθωτων πολεμοχαρών νεοσυντηρητικών, οι οποίοι αυτοί τη στιγμή συμβουλεύουν τον Ρόμνι σε θέματα διεθνούς πολιτικής. Η τρέχουσα κρίση είναι ένα σημάδι ότι οι νεοσυντηρητικοί και οι «φίλοι» τους σε κάποια σκοτεινά κέντρα επιχειρούν την επιστροφή στην εξουσία.
Τα δίκτυα που συμμετέχουν σε αυτή την επιχείρηση φαίνεται να είναι τα εξής:
Η δράση της μορμονικής μαφίας εντός της CIA
Η μαφία αυτή διαθέτει κορυφαία στελέχη, δικτυωμένα σε όλα τα κέντρα των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, τα οποία είναι μέλη της καλά ελεγχόμενης και οργανωμένης αίρεσης των Μορμόνων, στην οποία ανήκει ο Ρόμνι.
Η εν λόγω ομάδα είναι επίσης γνωστή ως «φράξια του Μπρεντ Σκάουκροφτ». (Φωτό: Από αριστερά: Νέλσον Ροκφέλερ, Μπρεντ Σκάουκροφτ και Γουίλιαμ Κόλμπι σε σύσκεψη). Ο Σκάουκροφτ, δεξί χέρι του Χένρι Κίσινγκερ, έκανε επί δεκαετίες χρήση της στέρεα εδραιωμένης υπηρεσιακής θέσης του για να συνδράμει στην προώθηση πολλών ομόθρησκών του. Η ομάδα αυτή προωθεί σήμερα με κάθε μέσο τον Ρόμνι στον Λευκό Οίκο, αφού ο ίδιος ο Ρόμνι και ο επικεφαλής του επιτελείου που τον περιβάλλει, Μάικ Λήβιτ, επίσης Μορμόνος, υιοθέτησαν ανοιχτά πολιτικές που ευνοούν την προώθηση Μορμόνων στις κορυφαίες πολιτικές θέσεις.
Στις 14 Σεπτεμβρίου, η Google απέρριψε την έκκληση του Ομπάμα στο όνομα του Λευκού Οίκου να αφαιρεθεί διεθνώς από το κανάλι YouTube η αμφιλεγόμενη ταινία. Όπως αποκάλυψε το περιοδικό Wired στις 11 Μαΐου 2012, «ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (ΝSA), Μάικ Μακ Ντόνελ, δήλωσε στην εφημερίδα Washington Post ότι η συνεργασία μεταξύ της NSA και ιδιωτικών εταιρειών όπως η Google ήταν «αναπόφευκτη», γεγονός το οποίο έχει δημοσιοποιηθεί και σχολιαστεί ευρέως από τον Ιανουάριο του 2010. Έτσι, η άρνηση της Google να συνεργαστεί με τον Ομπάμα όχι μόνο μας αποκαλύπτει τις απόψεις της NSA, αλλά λέει πολλά για το ποιόν ακριβώς υποψήφιο για την προεδρία στηρίζουν οι υπηρεσίες πληροφοριών των ισχυρών παικτών του πλανήτη αυτή τη στιγμή.
Το σιωνιστικό κόμμα Λικούντ του Νετανιάχου
Την περασμένη εβδομάδα και λίγο πριν από τις προεδρικές εκλογές, ο αντιδραστικός Ισραηλινός πρωθυπουργός παρενέβη κατά τρόπο απροκάλυπτο και εξωφρενικό στην πολιτική των ΗΠΑ με σκοπό να εξασφαλίσει την εκλογή του Μιτ Ρόμνι, με τον οποίο συνδέει στενή φιλία από την εποχή της συνεργασίας τους στη Συμβουλευτική Ομάδα της Βοστώνης (BCG) το 1976.
Πριν από μία εβδομάδα περίπου, η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον, ανακοίνωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν «κόκκινες γραμμές» όσον αφορά το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Ο Νετανιάχου αντέδρασε με μια έκρηξη οργής, έξαλλος για το γεγονός ότι, κατά τη γνώμη του, όσοι δεν έχουν κόκκινες γραμμές «δεν έχουν ηθικό δικαίωμα» να εμποδίσουν το Ισραήλ να ξεκινήσει έναν ολέθριο επιθετικό πόλεμο κατά του Ιράν. Αυτό ερμηνεύθηκε στην Ουάσιγκτον ως έκκληση να προωθηθεί ο Ρόμνι στην προεδρία. Για να δώσει έμφαση στο μήνυμα αυτό, ο αντιπρόεδρος της ισραηλινής βουλής (Κνέσετ) εμφανίστηκε σε πρωινό δελτίο ειδήσεων του αμερικανικού καλωδιακού δικτύου MSNBC, απαιτώντας την άμεση κήρυξη πολέμου των ΗΠΑ εναντίον του Ιράν. Την τηλεοπτική αυτή εμφάνιση χρησιμοποιούν οι υποψήφιοι του Ρεπουμπλικανικού κόμματος ως υλικό της προεκλογικής εκστρατείας τους.
Κάποιοι πολιτικοί παρατηρητές έχουν επισημάνει ότι, ενώ ο Νετανιάχου απαιτεί από τις ΗΠΑ να διαμορφώσουν κάποιες συγκεκριμένες περιστάσεις υπό τις οποίες θα αρχίσει ο πόλεμος, η ισραηλινή κυβέρνηση δεν έχει ορίσει ποτέ καμιά δική της κόκκινη γραμμή, πράγμα που σημαίνει ότι ο Νετανιάχου απαιτεί από την Ουάσιγκτον να γίνει πιο ισραηλινή και από τους ίδιους τους Ισραηλινούς. Αυτές οι απροκάλυπτες κινήσεις του Νετανιάχου έχουν προκαλέσει ένα κύμα δυσαρέσκειας και εχθρότητας στους Αμερικανούς, ακόμη και σε κύκλους που συνήθως είναι διατεθειμένοι να πάνε με το μέρος των Ισραηλινών.
Άλλοι αναλυτές υποθέτουν ότι, δεδομένου ότι Ρόμνι έχει δείξει κατ’ επανάληψη ότι δεν έχει ιδέα από διεθνή ζητήματα, ο Νετανιάχου πιστεύει ότι θα είναι σε θέση να υπαγορεύει στις ΗΠΑ την εξωτερική πολιτική τους, κάνοντας χρήση της φιλίας του με τον Ρόμνι. Κατά τη διάρκεια των δημόσιων αναμετρήσεων μεταξύ των Ρεπουμπλικανών υποψηφίων για το χρίσμα, ο Ρόμνι υποσχέθηκε να παίρνει την έγκριση του Νετανιάχου για κάθε δράση των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.
Οι Αμερικανοί νεοσυντηρητικοί
Οι φιλοϊσραηλινοί νεοσυντηρητικών της εποχής των Μπους και Τσένι έχουν εναποθέσει όλες τις ελπίδες τους στον Ρόμνι προκειμένου να επιστρέψουν στην εξουσία. Η ομάδα αυτή περιλαμβάνει τον Τζον Μπόλτον (τον πιθανότερο για τη θέση του υπουργού Εξωτερικών, εάν ο Ρόμνι νικήσει), τον Έλιοτ Κόεν, τον Ρόμπερτ Κέιγκαν, τον Ρόμπερτ Τζόζεφ και τον Νταν Σήνορ (ο οποίος ήδη υπαγορεύει στον υποφήφιο για την θέση του αντιπροέδρου, Πωλ Ράιαν, τι να δηλώνει όσον αφορά την εξωτερική πολιτική).
Ο πρίγκιπας Μπαντάρ μπιν Σουλτάν και ο υπόλοιπη βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας
Η φατρία αυτή θα προτιμούσε τον Ρόμνι από τον Ομπάμα. Δεδομένου ότι τα μέλη της Σαουδικής βασιλικής οικογένειας είναι οι χρηματοδότες των περισσότερων από τα ισλαμιστικά τάγματα θανάτου που λειτουργούν σήμερα στη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένων των τρομοκρατικών ομάδων που δρουν στη Λιβύη και τη Συρία, η στήριξή τους θα είναι πολύτιμη για την οργάνωση επιχειρήσεων, όπως η επίθεση στο Προξενείο των ΗΠΑ στη Βεγγάζη της Λιβύης, όπου σκοτώθηκε ο Αμερικανός πρόξενος, Κρίστοφερ Στήβενς.
Η Γάλλος ιδεολόγος του ιμπεριαλισμού, Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, ο οποίος συνέστησε ανεπιφύλακτα στον Πρόεδρο Σαρκοζί να ξεκινήσει τον βομβαρδισμό της Λιβύης, επαινεί τον εκλιπόντα Στήβενς ως «έναν από τους μυστικούς τεχνίτες της απελευθέρωσης [της Λιβύης]».
Ο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί δηλώνει σήμερα ότι ο Στήβενς είχε συνοδεύσει την Χίλαρι Κλίντον σε μια συνάντηση με τον επικεφαλής των ανταρτών της Λιβύης, Μαχμούντ Τζεμπρίλ, στις 14 Μαρτίου 2011, και είχε αργότερα βοήθησε να πειστεί η Κλίντον να προτείνει στον Ομπάμα να διατάξει την άμεση έναρξη των βομβαρδισμών (Le Monde, Σεπτ. 12). Αν λάβει κανείς υπ΄όψιν τις γλωσσικές δεξιότητες του Στήβενς στα αραβικά και τα γαλλικά, είχε όλα τα απαραίτητα προσόντα για να χρησιμεύσει ως η επαφή με τις ομάδες εξτρεμιστών μουσουλμάνων που δρούσαν μέσα στον άξονα Βεγγάζης-Ντέρνα-Τομπρούκ και πρόσκεινταν στην αλ-Κάιντα και έλαβαν μέρος σε όλες σχεδόν της φάσης του πολέμου για την ανατροπή του Καντάφι. Πολλές από αυτές τις ένοπλες ομάδες έχουν μεταφερθεί από το ΝΑΤΟ στη Συρία για να αναλάβουν την ανατροπή του προέδρου Άσαντ, εγείροντας ερωτηματικά για τον ρόλο του πρόξενου Στήβενς σε αυτές τις επιχειρήσεις, οι οποίες ακόμη και σήμερα είναι σε εξέλιξη. Ακόμη λιγότερο σαφές είναι γιατί επέλεξαν ειδικά εκείνον ως στόχο σε αυτή τη φάση. Ίσως ήταν ο αυτόπτης μάρτυρας, η μαρτυρία του οποίου θα μπορούσε να αποδειχθεί ενοχλητική αργότερα.
Την Τρίτη, 11η Σεπτεμβρίου, το βράδυ, ο Στήβενς είχε βγει από το κτίριο του προξενείου για να βρει καταφύγιο σε ένα σπίτι κάπου κοντά, για τό οποίο είχε τηρηθεί απόλυτη μυστικότητα. Ωστόσο, κατά κάποιο τρόπο, οι καλά εκπαιδευμένοι δράστες της επίθεσης εναντίον του πληροφορήθηκαν την ύπαρξη αυτής της ασφαλούς τοποθεσίας και έστρεψαν με επαγγελματική ακρίβεια πυρά όλμων εναντίον αυτού του χώρου.
Από πού είχαν πληροφορηθεί πού ακριβώς κρυβόταν ο πρόξενος;
Για μια απάντηση θα πρέπει να ρωτήσουμε την CIA και τους Σαουδάραβες.
Ο δε «σκηνοθέτης» Νακούλα (ή κατά άλλους Μπασίλ) έχει αρκετά πλούσιο ποινικό μητρώο. Εξέτισε, μεταξύ άλλων ποινών, σχεδόν διετή φυλάκιση, αφού καταδικάστηκε για κλοπή ταυτότητας και απάτη που αφορούσε τραπεζικές πιστωτικές κάρτες. Σήμερα είναι ελεύθερος με αναστολή, και ένας από τους όρους που του τέθηκαν είναι η απαγόρευση χρήσης υπολογιστή. Εάν οι αρχές είναι σε θέση να αποδείξουν ότι η δημοσίευση του «εμπρηστικού» βίντεο που προσβάλλει το Ισλάμ είναι δική του δουλειά, είναι πιθανό να ανακαλέσουν αμέσως την αναστολή του και να τον ξαναστείλουν στη φυλακή για τέσσερα χρόνια. «Φυσιογνωμικά, ο Νακούλα ή Μπασίλ μοιάζει με ερασιτέχνη εγκληματία που κάποιος του την έφερε και τον έστειλε φυλακή. Θυμίζει έντονα βαποράκι». (Άρθρο των Peliske και Daly, Daily Beast, 14 Σεπτ.)
Όσο για την ταινία, μοιάζει με οικτρό κατασκεύασμα ενός γνωστού δικτύου που επαγγέλλεται στην προώθηση της ισλαμοφοβίας, και πίσω του – φημολογείται έντονα – βρίσκονται οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Σύμφωνα με την εφημερίδα Los Angeles Times, την άδεια για την ταινία, της οποίας ο αρχικός τίτλος ήταν «Desert Warrior» («Πολεμιστής της Ερήμου»), την είχε ζητήσει μια «χριστιανική μη κερδοσκοπική» εταιρεία που αυτοαποκαλούνταν «Media For Christ» («Mέσα για τον Χριστό») που είχε την έδρα της στην κωμόπολη Ντουάρτε της Καλιφόρνια. Ο μπλόγκερ Panglozz, του γνωστoύ ιστολογίου Daily Kos, αναφέρει σε ανάρτησή του ότι η «μη κερδοσκοπική» εταιρεία «Media For Christ» ανήκει στον Τζόζεφ Νασράλα Αμπντελμασίχ, ένα γεννημένο στην Αίγυπτο Κόπτη ακτιβιστή και ένθερμο κατακριτή των μουσουλμάνων. Ο Νασράλα είχε κεντρικό ρόλο στην εκστρατεία που οργανώθηκε το καλοκαίρι του 2010 για την αποτροπή της έγερσης τεμένους και ισλαμικού κέντρου της μουσουλμανικής κοινότητας, σε μικρή σχετικά απόσταση από το πρώην Παγκόσμιο Κέντρου Εμπορίου («δίδυμοι πύργοι») στο νότιο Μανχάταν. Ο Νασράλα ήταν ένας από τους ομιλητές σε συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε στο «Σημείο Μηδέν» στις 11 Σεπτεμβρίου 2010 από ομάδα διαδηλωτών που διαμαρτυρήθηκε για την έγερση τεμένους. Το συλλαλητήριο διοργανώθηκε από μια άλλη γνωστή και με καλές «συνδέσεις» ισλαμοφοβική οργάνωση, γνωστή ως «Stop the Islamization of America» (SIOA) [«Σταματήστε τον εξισλαμισμό της Αμερικής»].
Το κύριο πρόσωπο πίσω από την οργάνωση και τις δημόσιες σχέσεις του SIOA είναι η Πάμελα Γκέλερ, γνωστή επαγγελματίας της ισλαμοφοβίας και ιδιοκτήτρια του ιστολογίου «Αtlas Shrugs». Παρά τις δηκτικές της δηλώσεις, η Γκέλερ έχει περιέργως πρόσβαση στα γνωστά αμερικανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Στο συλλαλητήριο της SIOA που πριν από λίγο αναφέραμε, απηύθυνε χαιρετισμό, μέσω ζωντανής τηλεοπτικής μετάδοσης, ο πρέσβης Τζον Μπόλτον (φωτό), γνωστός πρωτοκλασάτος νεοσυντηρητικός, στενός σύμβουλος του Ρόμνι, ο οποίος θεωρείται από πολλούς ως ο πιο πιθανός για τη θέση του υπ. Εξωτερικών σε ένα μελλοντικό καθεστώς Ρόμνι.
Άλλος ένας ομιλητής στο ίδιο συλλαλητήριο ήταν ο Ολλανδός ξενοφοβικός πολιτικός, Γκέερτ Βίλντερς, ο οποίος επίσης τάχθηκε υπέρ της αναίρεσης της έγερσης του τεμένους. Το κόμμα του Βίλντερς υπέστη βαριές απώλειες στην αρχή της προηγούμενης εβδομάδας στις πρόσφατες εκλογές στην Ολλανδία.
Ο Μπόλτον ανέλαβε ηγετικό ρόλο στην προσπάθεια να στρέψει τη δολοφονία του πρόξενου Στήβενς εναντίον του Ομπάμα την περασμένη εβδομάδα. Ο Μπόλτον δήλωσε σε ραδιοφωνικό σταθμό της Ουάσιγκτον:
«Το επαναλαμβάνω 3½ χρόνια τώρα: ο Πρόεδρος δεν ενδιαφέρεται για την εθνική ασφάλεια. Δεν θεωρεί ότι απειλούμαστε ιδιαίτερα ως χώρα. Θεωρώ ότι οι αδύναμες αντιδράσεις και η μη ένδειξη πυγμής και αποφασιστικότητας εκ μέρους της χώρας θα συμβάλει στη δημιουργία εντάσεων σε όλη την περιοχή».
Ο Μπόλτον προειδοποίησε ιδιαίτερα ότι, αν υπάρξει νέα κρίση με απαγωγή ομήρων, «θα δούμε μια νέα ανατροπή κυβέρνησης στα πρότυπα εκείνης του Τζίμι Κάρτερ, αυτή τη φορά εις βάρος του Ομπάμα». (Ιστολόγιο Politico, 13 Σεπτ.)
Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Του Δημήτρη Μυ
Ο Γ. Παπανδρέου καθηγητής στο Harvard! Μπορεί να ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά δεν είναι! Είναι, απλώς, το ωραίο πλυντήριο, η μικρή ανταμοιβή που τόσο επάξια κέρδισε ο άνθρωπος που χρειάστηκε μόλις δυο χρόνια στην πρωθυπουργία για να τινάξει τη χώρα στον αέρα! Προφανώς, για μια τέτοια δουλειά, μια περιστασιακή απασχόληση στο ξεχωριστό αυτό αμερικανικό πανεπιστήμιο είναι απλώς φιστίκια, που θα λεγαν και οι Αμερικάνοι…
Οι Αμερικανοί, πρακτικοί άνθρωποι, χρησιμοποιούν τα πανεπιστήμιά τους κατά κύριο λόγο για να προετοιμάσουν τις μελλοντικές ηγεσίες των χωρών – υποτελών τους. Το Harvard, για παράδειγμα, και η έδρα που χρηματοδοτεί δικός μας εγχώριος μεγιστάνας έχει να επιδείξει την εκκόλαψη πιστών Βαλκάνιων πολιτικών μαριονετών.
Απ’ ότι φαίνεται, όμως, το ξεχωριστό αυτό ευαγές ίδρυμα, φροντίζει και για τα πρώτα βήματα μετά την αναγκαστική πολιτική συνταξιοδότηση, κάποιων που πρόσφεραν σημαντικές υπηρεσίες στην υπόθεση του παγκοσμιοποιημένου εκσυγχρονισμού, με την βοήθεια του ΔΝΤ και των λοιπών μηχανισμών που κοπιάζουν για ένα… δικαιότερο κόσμο.
Κάποιοι λοιπόν σαν τον Γιώργο Παπανδρέου που έκαψε σε δυο χρόνια ένα πολιτικό κεφάλαιο τριών γενεών, προκειμένου να… αναπροσαρμόσει την ελληνική οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή, μπορούν να απολαύσουν τις παροχές, οι οποίες περιγράφηκαν θαυμάσια απ’ το ρεπορτάζ κυριακάτικης εφημερίδας:
«Το ζευγάρι,(Παπανδρέου Γιώργος και Αντα) απελευθερωμένο από την ασφυκτική αρνητική δημοσιότητα της Ελλάδας, έχει την ευκαιρία να απολαύσει στιγμές ηρεμίας και ξεκούρασης μακριά από τις πορείες διαμαρτυρίας και τις εικόνες εξαθλίωσης του κέντρου της Αθήνας. Τα περιποιημένα πάρκα, τα μικρά ρεστοράν με κουζίνες από όλο τον κόσμο και οι όμορφες γειτονιές της περιοχής Κέμπριτζ της Βοστόνης είναι μερικές μόνο από τις επιλογές του Γιώργου και της Αντας Παπανδρέου.
Ο ποταμός Τσαρλς, επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον λάτρη των σπορ πολιτικό να επιδίδεται στο αγαπημένο του άθλημα, το κανό, ενώ οι άνετοι δρόμοι κάνουν τις βόλτες με το ποδήλατο απολαυστικές. Επίσης, ο πρώην πρωθυπουργός έχει και τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί τις αθλητικές εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου, που περιλαμβάνουν γυμναστήριο με υπερσύγχρονα όργανα γυμναστικής και πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων».
Προφανώς, τέτοιου είδους παροχές, δεν είναι για πολλούς, παρά το γεγονός ότι η υπόθεση της μνημονιακής αναμόρφωσης της χώρας, δεν συντελέστηκε ούτε συντελείται από ένα άτομο. Ως εκ τούτου, ενδεχομένως κάποιοι ένθερμοι συμπαραστάτες του πρωθυπουργού Γιώργου και στενοί του συνεργάτες στο κυβερνητικό του έργο, μάλλον θα νιώθουν κάποια ζήλια, που ενώ αυτοί δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν ούτε στη γειτονιά τους χωρίς να συναντήσουν ένα απλωμένο χέρι (με όλα τα δάχτυλα ανοιχτά) ο μέντορά τους Γιώργος απολαμβάνει τις βόλτες του στον ποταμό Τσαρλς.
Αλλά πόσους να ξεπλύνει κι αυτό το Harvard; Ας έχουν υπόψη τους αυτή τη δυσκολία όλοι αυτοί που μας διασώζουν την τρέχουσα περίοδο με τις περικοπές των 11,5 δισ…
ΥΓ. Περισσότερο «ευθείς» από τους Αμερικάνους και ίσως πιο βιαστικοί, οι Γερμανοί ήταν οι πρώτοι που διέκριναν και βράβευσαν τον Γ. Παπανδρέου. Του έδωσαν το βραβείο «Κβαντρίγκα 2010″ στην κατηγορία «Δύναμη για Αλήθεια», επιβραβεύοντας έτσι την “αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να προχωρήσει σε δημοσιονομική προσαρμογή και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις παρά τις κοινωνικές αντιδράσεις”
Μπράβο Giorgos
ΠΡΟΣΛΑΛΙΑ: Βλέπε σχετικά «Κινδυνεύει η ζωή του Γιωργάκη;»
Εκτονωτικές της λαϊκής οργής και ακίνδυνες για το πολιτικό σύστημα 24ωρες απεργίες, προαναγγέλλουν οι κομματικοί συνδικαλιστές, στο ίδιο σκηνικό με αυτό που χρόνια τώρα κρατά την κοινωνία υπόδουλη στο κομματικό κράτος. Εκτονωτικές απεργίες για να προστατευτούν τα συμφέροντα μιας επαγγελματικής ομάδας, σ’ αυτή τη δύσκολη για όλους περίοδο, επισύρουν (ηθελημένα ή άθελα) την μήνη του υπολοίπου κοινωνικού σώματος. Δεν το γνωρίζουν άραγε αυτό;
Τώρα που η κοινωνία λεηλατείται, τώρα που πολύ περισσότερο από κάθε άλλη φορά έχει ανάγκη τα συνδικαλιστικά της όργανα, τώρα οι συνδικαλιστές είναι παντελώς απόντες. Εμφανίζονται κάθε φορά πριν ψηφιστούν σκληρά μέτρα (όπως κάνουν και τώρα), κηρύσσουν κάποιες 24ωρες απεργίες για κοινωνική εκτόνωση και μετά εξαφανίζονται μέχρι τα επόμενα μέτρα, ευτελίζοντας τελικά και το πολυδιαφημισμένο και μάλλον υπερτιμημένο συνδικαλιστικό κίνημα.
Αλήθεια, γιατί άραγε δεν ενώνουν τις επιμέρους κοινωνικές ομάδες και δεν τις στρέφουν εναντίον του μοναδικού εχθρού της ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή του πολιτικού συστήματος σε μια απεργία διαρκείας μέχρι την πλήρη αλλαγή πολιτικής ή την πλήρη κατάρρευσή του;
Γιατί άραγε;;;
Απλά δεν το επιτρέπουν τα κόμματά τους.
Οι επιβάτες της πτήσης κάθονται στις θέσεις τους και περιμένουν τους πιλότους. Σύντομα, δύο άνδρες μπαίνουν στον αεροπλάνο, με στολή πιλότου.
Φορούν μαύρα γυαλιά.
Ο ένας από τους δύο συνοδεύεται από έναν σκύλο για τυφλούς και ο άλλος βρίσκει το δρόμο του με την βοήθεια ενός άσπρου μπαστουνιού.
Προχωρούν στον διάδρομο, μπαίνουν στο πιλοτήριο και ξανακλείνουν την πόρτα.
Πολλοί από τους επιβάτες γελούν νευρικά και όλοι κοιτάζονται με μία έκφραση που πηγαίνει από την έκπληξη στον φόβο ή τον σκεπτικισμό.
Μερικοί ψάχνουν τις κάμερές τους.
Μερικά λεπτά αργότερα οι μηχανές του αεροπλάνου ξεκινούν και το αεροπλάνο επιταχύνει στην πίστα.
Τρέχει όλο και πιο γρήγορα και μοιάζει σα να μην πρόκειται να απογειωθεί ποτέ.
Οι επιβάτες κοιτάζουν από τα παράθυρα τους και διαπιστώνουν ότι το αεροπλάνο κατευθύνεται ίσια σε μια λίμνη που βρίσκεται στο τέλος του διαδρόμου απογείωσης.
Το αεροπλάνο τώρα τρέχει πολύ γρήγορα στην πίστα και πολλοί επιβάτες διαπιστώνουν ότι δεν πρόκειται να απογειωθούν ποτέ και ότι όλοι θα πέσουν στην λίμνη. Οι φωνές των έντρομων επιβατών γεμίζουν το αεροπλάνο, αλλά αυτή ακριβώς τη στιγμή, το αεροπλάνο απογειώνεται γλυκά, χωρίς το παραμικρό πρόβλημα.
Οι επιβάτες ηρεμούν, χαμογελούν, νιώθοντας λίγο ανόητοι που πίστεψαν σε αυτό το κακόγουστο αστείο. Λίγα λεπτά αργότερα το γεγονός ξεχάστηκε.
Στο πιλοτήριο, ο πιλότος ψαχουλεύει το ταμπλό με τα όργανα, βρίσκει το κουμπί του αυτόματου πιλότου και τον βάζει σε λειτουργία. Λέει μετά στον συγκυβερνήτη.
-Ξέρεις τι πραγματικά με φοβίζει;
-Όχι, απαντά ο άλλος.
-Ρε συ καμιά μέρα, θα βάλουν τις φωνές πολύ αργά και θα πνιγούμε όλοι μας.!
Ερώτημα: ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ;
‘Get your shots, or else get shot’ δηλαδή,
Ή θα φάτε εμβόλιο ή θα φάτε σφαίρα.
Αυτό είναι το μήνυμα που που δίνει το ‘φιλανθρωπικό’ ίδρυμα του ζεύγους Bill και Melinda Gates και οι συνεργάτες του. Και σύμφωνα με την Malawi Voice, 131 παιδιά στο Μαλάουι αναγάστηκαν να το σκάσουν στην Μοζαμβίκη με τους γονείς τους προεκειμένου να γλυτώσουν από τα στρατόπεδα εμβολιασμού, αλλά στο τέλος εμβολιάστηκαν υπό την απειλή όπλων.
Τα παιδιά και οι γονείς ανήκουν σε δυο εκκλησίες που οι θρησκευτικές τους πεποιθήσεις αμφισβητούν τους εμβολιασμούς. Όταν τα παιδιά μετά από ένα μεγάλο διάστημα επέστρεψαν στα σπίτια τους από το μέρος στο οποίο είχαν διαφύγει, ο περιφεριάρχης έστειλε την αστυνομία η οποία οδηγήσε τα παιδιά δια της βίας στο χώρο εμβολιασμού.
Αναρωτιέται κανείς, αν έλαβαν καθόλου υπόψη τους όλοι αυτοί το ψυχικό τραύμα των παιδιών αυτών που έλαβαν τον εμβολιασμό τους με όπλα στραμένα πάνω τους και που είδαν τους γονείς τους να οδηγούνται φυλακή γιατί αρνιόντουσαν να συμφωνήσουν σ’ αυτό.
Κι αν όλα αυτά ακούγονται ως τρελά της Αφρικής, το ίδιο σκηνικό παίχτηκε στο Μέρυλαντ (πηγή) πριν μερικά χρόνια με αστυνομία κι άγρια σκυλιά και δικαστήρια.
Όλο και περισσότερος κόσμος τον τελευταίο καιρό αμφισβητεί τη χρησιμότητα και το όφελος των εμβολίων τόσο στις χώρες του τρίτου κόσμου όσο και της δύσης. Όλη αυτή η προηγμένη νανοτεχνολογία των νέων εμβολίων, λένε, έχει μάλλον σκοπό τον έλεγχο και τη μείωση πληθυσμού, παρά την υγεία, και πολλές φορές αυτό συμβαίνει και εν αγνοία του κόσμου. (πηγή)
Το δικαίωμα να διαλέξει κανείς αν θέλει να αναπτύξει φυσικά το αμυντικό του σύστημα υγείας αντί να καταφύγει στα εμβόλια είναι ένα από τα βασικά δικαιώματα που βλέπουμε στα χρόνια μας να χάνεται, με ποικίλους τρόπους: Δια νόμων, εκβιαστικά, εκφοβιστικά, με πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ και τώρα με την απειλή όπλων. Το ζεύγος Gates, και ειδικά ο ‘Θεός’ Bill, είναι υπέρ της μείωσης του πληθυσμού στον πλανήτη μας, μιλάει για ένα 15%, αλλά δεν μας λέει ξεκάθαρα: Το νούμερο αυτό πρέπει να φύγει από τον πλανήτη ή τελικά είναι αυτό που πρέπει να εναπομείνει…;
Αν δει κανείς το βίντεο από το ίδρυμα Gates, με τη ‘σύζυγο’ στο Μαλάουι, θα νομίσει ότι η όλη προσπάθεια που πάει ‘πέρα κι από το χωριό, σ’ όλο το σύστημα’ είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη. Όμως οι 11.000 ‘επόπτες υγείας’ που έχουν προσληφθεί γι’ αυτή τη δουλειά, στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από ένας ειδικός στρατός, που με της πλάτες της αληθινής αστυνομίας επιβάλει με το ζόρι σε όλους τον εμβολιασμό, με όπλα και απειλές: Αν δεν εμβολιαστείτε θα έχετε νομικές συνέπειες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η τοπική εφημερίδα αναφέρει τέτοιου είδους περιστατικά και σκηνικά βίας από τα τσιράκια του ‘φιλάνθρωπου’ αυτού ιδρύματος, αλλά στο επίσημο σάιτ του όλα είναι αγγελικά πλασμένα, τα χαμόγελα, οι καλές προθέσεις και οι δικαιολογίες. Αυτό όμως που γίνεται στα παρασκήνια, δηλώνει ότι όλη αυτή την προσπάθεια, όχι μόνο αγνή δεν λέγεται, αλλά μάλλον σατανική!
somewordsforthefuture.blogspot.gr
Γράψαμε και χθες για το συνεχιζόμενο διακομματικό πάρτυ προσλήψεων στην ΕΡΤ: Και η Αράπογλου στην ΕΡΤ!
Τώρα μαθαίνουμε ότι επειδή προφανώς η ΝΔ δεν θέλει να μείνει πίσω από το ΠΑΣΟΚ η κυρία Ματίνα Ρέτσα τοποθετήθηκε στην κρατική τηλεόραση και ραδιοφωνία, ως σύμβουλος επικοινωνίας. Βοά το διαδίκτυο
Ποιά είναι η κυρία Ρέτσα; Διετέλεσε πρόεδρος ποδοσφαιρικής ομάδας ενός χωριού κοντά στο Αλιβέρι Ευβοίας. Αυτοπροσδιορίζεται ως δημοσιογράφος- παρουσιάστρια, είναι απόφοιτος ΙΕΚ, πρώην μέλος του ΠΑΣΟΚ και υποψήφια της ΝΔ.
Λέγεται ότι την καριέρα της στη δημοσιογραφία την ξεκίνησε στο Αλιβέρι σε τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό, κάνοντας πολιτικό ρεπορτάζ. Μάλιστα, αναζητώντας το βιογραφικό της στο διαδίκτυο, εντοπίσαμε ότι είχε γράψει και ο Βηματοδότης παλαιότερα πως διασυνδεόταν με τον επικεφαλής ασφαλείας του Γιώργου Παπανδρέου.
Λέει ο ομοφυλόφιλος ηθοποιός Rupert Everett
Ο Βρετανός πρωταγωνιστής ταινιών όπως «Ο Ερωτευμένος Σαίξπηρ», «Ο γάμος του καλύτερού μου φίλου» και πολλών άλλων επιτυχιών, Rupert Everett, μίλησε στο περιοδικό των Sunday Times, όπου δήλωσε ότι «Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα χειρότερο από ένα παιδί που μεγαλώνει με δύο γκέι μπαμπάδες. Μπορεί κάποιοι να μην συμφωνούν με αυτό. Δεν έχω κανένα πρόβλημα! Αυτή είναι απλώς η άποψή μου».
Ο Everett, ο οποίος αυτή την περίοδο παίζει, σε θεατρική παράσταση του Λονδίνου τον Oscar Wilde, εξέφρασε την άποψή του, μιλώντας για την στιγμή που γνώρισε τον τωρινό σύντροφό του στη μητέρα του, Sara, η οποία επίσης μίλησε για την ομοφυλοφιλία του γιου της. «Στο παρελθόν, έχω πει ότι μακάρι να ήταν straight ο Rupert και, μάλλον, εξακολουθώ να νιώθω έτσι. Θα ήθελα να έχει μία σύζυγο. Θα ήθελα να κάνει παιδιά. Είναι τόσο καλός με τα παιδιά, θα γινόταν υπέροχος πατέρας. Αλλά πιστεύω, επίσης, και ότι ένα παιδί χρειάζεται έναν μπαμπά και μία μαμά. Του το έχω πει και το έχει πάρει πολύ θετικά. Δεν θυμώνει μαζί μου. Απλώς μου χαμογελάει».
Ο ηθοποιός, και πρώην κολλητός της Madonna, συμπλήρωσε: «Δεν μιλάω εκ μέρους της γκέι κοινότητας. Για την ακρίβεια, δεν νιώθω ότι αποτελώ μέλος καμίας “κοινότητας”, με εξαίρεση το ανθρώπινο γένος. Και πιστεύω ότι έχουμε, ήδη, πάρα πολλά παιδιά σε αυτό τον κόσμο, οπότε καλό είναι να μην κάνουμε κι άλλα».
Την δήλωση αυτή του ηθοποιού, φυσικά, έσπευσε να σχολιάσει η βρετανική, γκέι κοινότητα, με τον εκπρόσωπό της, Ben Summerskill, να δηλώνει στην Telegraph: «Ο Rupert θα έπρεπε να βγαίνει έξω λίγο συχνότερα για να βλέπει, με τα ίδια του τα μάτια, τα γεγονότα. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με γκέι γονείς υποφέρουν με τον τρόπο που μεγαλώνουν, ή ότι δεν αναπτύσσονται σωστά».
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Everett προκαλεί με τις δηλώσεις του. Μιλώντας για το ίδιο θέμα, ο ίδιος έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι το να επιθυμεί ένα γκέι ζευγάρι να αποκτήσει παιδιά είναι «εγωκεντρικό και ματαιόδοξο» ενώ, το 2009, λίγες μέρες μετά τον θάνατο του Michael Jackson, είχε δηλώσει ότι ο τραγουδιστής ήταν «ένα φρικιό που έμοιαζε με χαρακτήρα από το Shrek».
ΚΟ: Το 2009 ο Ρούπερτ Έβερετ είχε παραδεχτεί ότι η δημόσια ομολογία του ότι είναι ομοφυλόφιλος του κατάστρεψε την καριέρα.
Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος Κιλκίς
«Εσύ πώς μπήκες στο δημόσιο, δάσκαλε;» Ερώτηση πρόδηλα οργισμένου, ανέργου συνομιλητή. «Είμαι της προ-ΑΣΕΠ εποχής» του λέω, «τότε ίσχυε ο θεσμός της επετηρίδας». Τον αγνοούσε και του εξήγησα το «τι εστί». Απάντηση λίαν απαξιωτική: «Από το παράθυρο, δηλαδή».
Με προβλημάτισε η απάντηση-ψόγος. Με την κρίση ξεβράζονται πολλές κοινωνικές παθογένειες. Όλοι εναντίον όλων. Ίσως δεν το έχουν αντιληφθεί μερικοί ότι ανακηρύσσεται απαράδεκτα προνομιούχος και μισητή μία ομάδα εργαζομένων -για παράδειγμα οι δάσκαλοι- και μένουν στο απυρόβλητο οι πραγματικά προνομιούχοι, τα παντοειδή παράσιτα που συνεχίζουν ανενόχλητα τον στραγγαλισμό του κράτους. Πετάει κάποιος μία πέτρα στο σκυλί και το σκυλί, αντί να κυνηγάει τον εκσφενδονίζοντα, κυνηγά και δαγκώνει την πέτρα. Αυτό γίνεται. Επί δικαίων και αδίκων οι κατάρες. Ναι, είναι γνωστό ότι ασκέρια ολόκληρα διόρισαν, ιδίως οι προύχοντες του κόμματος -συνώνυμο της διαφθοράς. Όμως, «όπου γενικότης, εκεί επιπολαιότης».
Η τελευταία φράση είναι του Παπαδιαμάντη. Θυμήθηκα ότι προς δεκαετίας είχα δημοσιεύσει ένα άρθρο με αυτόν τον τίτλο και πάλι με την ίδια περίπου αφορμή. Το παραθέτω ως έχει. Και κλείνω μ’ ένα κείμενο για την αποστολή του δασκάλου, το οποίο «ανακάλυψα» αργότερα.
«Η μορφή και η αιτίαση συχνή: εσείς οι δάσκαλοι δεν δουλεύετε. Χριστούγεννα, Πάσχα, καλοκαίρια κάθεστε και πληρώνεστε. Μπαίνετε στην τάξη, δύο «λα-λα η Λόλα» και πέρασε η ώρα. Κάποιοι άλλοι, περισσότερο προσβλητικοί και προκλητικοί, μάς προσάπτουν και την τεμπελιά ως συνοδοιπόρο του βίου μας. «Είστε τεμπέληδες». (Η φράση αυτή είναι και η ερεθιστική άκανθα για την συγγραφή του παρόντος άρθρου, την οποία μου εκσφενδόνισε «ελεύθερος» επαγγελματίας). Άλλοι μας κατατάσσουν ανενδοίαστα στον δημοσιοϋπαλληλικό εσμό, στην αργόσχολη στρατιά των κηφήνων του δημοσίου. Και είναι γνωστό πως σήμερα η φράση «δημόσιος υπάλληλος», προκαλεί την ίδια αποστροφή, που προκαλούσε κάποτε η θέα ενός χολεριασμένου ή λεπρού. Οι κακοπροαίρετοι αυτοί ψόγοι δεν εκπλήσσουν όμως κανέναν. Είναι ένα ακόμη σημείο παρακμής. Το αντίθετο θα μας εξέπληττε. Μία κοινωνία παρηκμασμένη και βυθισμένη στην τηλεοπτική αποχαύνωση, τους τελευταίους που θα εκτιμούσε είναι τους δασκάλους. Γιατί όμως έχουμε πολλές απαιτήσεις από τους δασκάλους; Δεν έχουν αντιληφθεί μερικοί ότι η απαιδευσία, η αποκοπή μας από τα πλουσιότερα πολιτιστικά κοιτάσματα που υπάρχουν στον πλανήτη – αρχαία Ελλάδα, Βυζάντιο – είναι η ασφαλής οδός για την οριστική επικράτηση του αμερικανικού διανοητικού εξαποικισμού Δεν έχουμε καταλάβει ότι η πολιτεία θέλει δασκάλους που θα προετοιμάζουν άτομα, τα οποία θα συνωστίζονται μεθαύριο στους προθαλάμους των πολιτικών γραφείων εκλιπαρώντας για μία θέση ημι-απασχόλησης; Γιατί δεν στρέφονται οι πολίτες σ’ αυτούς που είναι υπεύθυνοι για το εκπαιδευτικό μας ναυάγιο και χτυπούν τον εύκολο στόχο, τον δάσκαλο; Σήμερα αγνοούμε όλοι μας ποιός είναι ο σκοπός της Παιδείας. Τι άνθρωπο θέλουμε να μορφώσουμε. Είναι υπεύθυνος ο δάσκαλος, είναι δείγμα οκνηρίας του, το ότι η Παιδεία στράφηκε μονομερώς στην απονομή βεβαιώσεων τυπικών προσόντων επαγγελματικής αποκατάστασης; Αυτό είναι το παιδευτικό μας πρότυπο, απονομητές τίτλων και πτυχίων και όχι μεταλαμπαδευτές αξιών και γι’ αυτήν την δουλειά δεν χρειάζονται αφοσιωμένοι και «μετ’ επιστήμης» παιδαγωγοί.
Κάποτε λέγαμε ότι τα επαγγέλματα του δασκάλου, του γιατρού, του πολιτικού είναι λειτουργήματα. Την λέξη λειτούργημα από την λέξη επάγγελμα τις χωρίζει το εξής απλό εν τη μεγαλοπρέπειά του: στο μεν επάγγελμα πρώτιστη επιδίωξη είναι το υλικό κέρδος, στο δε λειτούργημα επικρατεί η αυτοθυσία, η ανιδιοτέλεια, το φιλότιμο «η ευαίσθητη σύναρση στην αγωνία του πλησίον», η ανιδιοτελής διακονία του λαού. Δεν θέλω να αναφερθώ στις απολαβές των δασκάλων, που είναι από τις χαμηλότερες του Δημοσίου, θα μεταφέρω όμως όμων την σύσταση του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου: «Δει μετ’ αφθονίας επιρρέειν τοις δασκάλοις την αναγκαίαν χορηγίαν, ίνα μη κάμνωσι μηδέ εκλύωνται μηδέ περί τα μικρά σχολάζοντες των μεγάλων αποστερώσιν εαυτούς, ίνα τα πνευματικά εργάζωνται μηδένα των βιωτικών ποιούμενοι λόγον», δηλαδή, πρέπει να αμείβεται «μετ’ αφθονίας» ο δάσκαλος, για να μην απελπίζεται και ασχολείται με μικροπράγματα, αλλά να επιδίδεται απερίσπαστος στο πνευματικό του έργο. Θα ρωτήσει κάποιος ότι αν αυξηθούν οι μισθοί σας θα βελτιωθεί η Παιδεία; Όχι. Εξήγησα ότι το πρόβλημα του όλου εκπαιδευτικού μας συστήματος εστιάζεται στην μόλυνση που αυτό έχει υποστεί από την περιρρέουσα σκυβαλοκρατία και αναξιοκρατία. Και ντρέπομαι ειλικρινά, όταν ο συνδικαλιστικός συρφετός μάς «κατεβάζει» σε απεργίες, διεκδικώντας μόνο «αύξηση των αποδοχών μας».
Μας κατηγορούν σήμερα για τεμπελιά και αναξιότητα. Φταίμε εμείς που τα πανεπιστήμια διαλύθηκαν και είναι πεδία άγριου κομματισμού και κατασπατάλησης των κοινοτικών πόρων; (Σ’ ένα του σπουδαίο άρθρο ο καθηγητής χειρουργικής Δ.Αλεξίου έγραφε: «Σήμερα η Ελλάδα από την κληρονομική μοναρχία πέρασε σε κληρονομικό πανεπιστήμιο. Οι σχολές βρίσκονται σε κατάσταση καταρρέοντας ανατολικού καθεστώτος. Οι πανεπιστημιακές θέσεις καταλαμβάνονται από στενού βαθμού συγγενείς μεγαλόβαθμων καθηγητών με απαραίτητο εφόδιο το πιστοποιητικό κομματικής υποτέλειας»). Φταίμε εμείς για τις απανωτές εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις και αναπαλαιώσεις-άθυρμα το σχολείο στα χέρια ουρανοκατέβατων πολιτικών; Φταίμε για το όνειδος των σχολικών βιβλίων, της έλλειψης σχολικών διδακτηρίων; Ποιός μας δίδαξε, και πώς θα διδάξουμε και εμείς, «ότι παιδείαν χρη μόνην ηγείσθαι την εις αρετήν προσάγουσαν· ουχί δε εις χρηματισμόν ή τινα βιοποριστικήν επιτήδευσιν…» ότι η παιδεία είναι συνώνυμο της αρετής και όχι επιτήδευμα για χρηματισμό, κατά τον Ευσέβιο Καισαρείας, που απηχεί τις απόψεις του Πλάτωνα. Αφήσαμε την Παιδεία στα χέρια μαθητευόμενων μάγων και φορτώνουμε το τέλμα της στον δάσκαλο. Να μην γενικεύουμε όμως την κατάσταση. «Όπου γενικότης εκεί επιπολαιότης». Είμαστε αρκετοί που ονειρευόμαστε μία παιδεία καλύτερη, που αγωνιούμε, που μαχόμαστε, που έχουμε ενώπιόν μας αυτό που έλεγε ο Πλούταρχος για τον Λυκούργο τον Σπαρτιάτη ότι: «είθιζε τους πολίτας μη βούλεσθαι μηδ’ επίστασθαι κατ’ ιδίαν ζην, αλλ’ ώσπερ τας μελίττας συμφυείς όντας αεί… και όλους είναι της πατρίδος». (Τι θαυμάσιο κείμενο!). Συνήθιζε τους πολίτες να μην κοιτούν μόνο το δικό τους καλό, όπως οι μέλισσες, να αλληλοβοηθιούνται (να η κοινότης, η Εκκλησία, η ενορία). Αυτό το «όλους είναι της πατρίδος» δεν παραπέμπει στον Μακρυγιάννη, στο «τούτη την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί»; (Είναι εκπληκτική η αδιάσπαστη συνέχεια του Ελληνισμού).
Ερώτηση, αντί επιλόγου: γνωρίζουν οι επικριτές μας ότι τις λέξεις: πατρίδα, Χριστός, Κανάρης, Μ.Βασίλειος, Παύλος Μελάς, Παναγία, εθνικός ύμνος, Κοσμάς ο Αιτωλός, το παιδί τις συναντάει μία ή δύο φορές ή και καθόλου στα βιβλία του δημοτικού; Κατά τα άλλα φταίνε οι δάσκαλοι που δεν δουλεύουν…».
Το κείμενο που ακολουθεί είναι του αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς από το έξοχο βιβλίο του «Αργά βαδίζει ο Χριστός», εκδ. «Εν πλώ», σελίδα 68:
«Τιμή στην Εκκλησία θα κάνουν και οι δάσκαλοι, οι οποίοι τους μαθητές τους τούς κάνουν χριστιανούς επαναστάτες. Ο δάσκαλος πρέπει να συμπληρώσει όλα εκείνα που οι γονείς παραμέλησαν και να διορθώσει όλα εκείνα που οι γονείς χάλασαν. Είναι πιό δύσκολο να είσαι δάσκαλος απ’ ότι γονιός. Για να είσαι γονιός χρειάζεται μόνο η αγάπη, για να είσαι δάσκαλος χρειάζεται και αγάπη και μυαλό. Ο δάσκαλος δεν επιτρέπεται να παραμελήσει κάτι, αλλά ακόμα και όλα να τα παραμελήσει, αν έχει μάθει το παιδί να εξεγείρεται εναντίον του κακού, και πάλι θα έχει κάνει αρκετά. Από την άλλη, ακόμα και όλες τις γνώσεις να έχει παραδώσει στο παιδί, εφόσον έχει παραμελήσει να το εξεγείρει εναντίον του κακού, δεν θα έχει κάνει τίποτα. Το να μην αφήσει το παιδί αδιάφορο απέναντι στο κακό, τούτο είναι το βασικότατο».
 |
| Lou Xiaoying |
Αννυ Λιγνού
Η απίστευτη ιστορία της Κινέζας ρακοσυλλέκτριας Lou Xiaoying η οποία κατάφερε μέσα σε 40 χρόνια να σώσει και να αναθρέψει 30 εγκαταλελειμμένα μωρά!
Στην Κίνα, η βρεφοκτονία και η βρεφική εγκατάλειψη είναι σε τρομερή έξαρση λόγω των σκληρών πολιτικών μέτρων που επιτρέπουν μόνο ένα παιδί σε κάθε οικογένεια που ζει σε πόλη.
Έτσι οι Κινέζοι ωθούμενοι από τη φτώχεια και την τεράστια πολιτική πίεση αναγκάζονται να προβούν σε εγκατάλειψη μωρών εφόσον είναι τα δεύτερα της οικογένειας ή ακόμα και σε βρεφοκτονίες αν το πρώτο τους παιδί είναι κορίτσι. Νομίζουν ότι ένα αγόρι θα ανταποκριθεί καλύτερα στις οικονομικές ανάγκες της οικογένειας.
 |
| η ζωη στα σκουπίδια |
Τρομακτικά περιστατικά νεογέννητων μωρών πεταμένων σε κάδους σκουπιδιών, είναι καθημερινό φαινόμενο. Πρόσφατα στα φώτα της δημοσιότητας ήρθε περιστατικό μικρού κοριτσιού το οποίο έφερε μαχαιριά στο λαιμό. (Ευτυχώς, στο μωρό μετά τη γενική κατακραυγή παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και τώρα βρίσκεται σε άριστη υγεία και στο δρόμο για την υιοθεσία).
Ποιος όμως γονιός έχων σώας τα φρένας μπορεί να προβεί σε τέτοιο έγκλημα; Δύσκολο να απαντηθεί. Γεγονός όμως είναι ότι το ανάλγητο κράτος προβαίνει ακόμα και σε υποχρεωτικές εκτρώσεις, όπως στην περίπτωση νεαρής κινέζας που την υπέβαλαν σε έκτρωση μια και δεν είχε να πληρώσει το πρόστιμο (ναι, πρόστιμο για την ανθρώπινη ζωή) και ύστερα της έβαλαν για τιμωρία στο κρεβάτι της σακούλα με το εκτρωμένο έμβρυο. Παγώνει ο νους και μόνο στη σκέψη, γιαυτό και δεν θα αναρτήσουμε τις σχετικές φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και σε κάνουν να νοιώθεις οργή και ντροπή που ανήκεις στο ανθρώπινο γένος.
Και πως μπορεί κανείς να αντισταθεί σε τόσο μεγάλες δυνάμεις;
Στον αντίποδα όλων αυτών, η υπέροχη 88χρονη πια, ρακοσυλλέκτρια Lou Xiaoying η οποία, παρέα με τον άντρα της κατάφεραν να σώσουν και να αναθρέψουν 30 μωρά χωρίς να τους πεθάνει κανένα! Πάμπτωχοι από χρήματα, πάμπλουτοι από αγάπη και ευδαιμονία!
 |
| η Lou, ο άντρας της και τα παιδιά τους! |
Θέλοντας να τους προσφέρουν πραγματικά ό,τι καλύτερο μπορούσαν, φρόντισαν για την τροφή τους, το ρουχισμό τους, την ανατροφή τους αλλά και το πνεύμα τους, μεγαλώνοντας οι ίδιοι 4 από αυτά και δίνοντας τα υπόλοιπα σε άκληρους φίλους και συγγενείς ώστε να πάνε σχολείο και να ζήσουν όσο γίνεται καλύτερα.
«πήγαινα πάντα αιφνιδιαστικά στα σπίτια των παιδιών να ελέγξω πως περνάνε και πάντα φρόντιζα τις Κυριακές να είναι μαζί μου για να βγαίνουμε βόλτα στα δάση και τη φύση, ώστε να νοιώθουν την φροντίδα, την αγάπη και την προστασία που χρειάζονταν».
Η ιστορία της Λου ξεκίνησε το 1972 στους δρόμους της πόλης Jinhua όταν είχε βγει, κατά την καθημερινή συνήθειά της, να ψάξει για χρήσιμα αντικείμενα από τα σκουπίδια από τους κάδους. Εκεί μέσα, βρήκε πεταμένο ένα μικρό κοριτσάκι. Ο κίνδυνος αν την ανακάλυπταν θα ήταν μεγάλος, λέει η ίδια σε συνέντευξή της, στην κινέζικη εφημερίδα Yanzhao Metro Daily:
 |
| ο Ζαγκ Γκιλιν |
«Δεν το σκέφθηκα ούτε στιγμή. Θα είχε πεθάνει αν δεν την είχαμε πάρει να τη φροντίσουμε. Τότε ακριβώς κατάλαβα ότι αγαπάω τα παιδιά και θα ήθελα να τους προσφέρω ό,τι καλύτερο μπορούσα! Το να τη βλέπουμε να μεγαλώνει ήταν για μας μοναδικό! Όλα αυτά τα παιδιά χρειάζονται αγάπη και φροντίδα.
Είναι μοναδικά κι αξιαγάπητα ανθρώπινα όντα. Δεν το χωράει ο νους μου πως είναι δυνατόν κάποιοι να τα παρατάνε στα σκουπίδια… Η κόρη μου αυτή, είναι σήμερα 40 χρόνων κι έχει δικό της παιδί πια!»
Η καταπληκτική αυτή γιαγιά νοσηλεύεται σήμερα σε νοσοκομείο λόγω νεφρικής ανεπάρκειας, όπου την φροντίζουν και την περιβάλλουν όλα της τα παιδιά και αναπολεί:
 |
| ο Ζιανγκ Γκιλιν |
«τον πιο μικρό μου γιο, τον Ζανγκ Γκιλιν που είναι σήμερα μόλις 7 χρονών, τον βρήκα πεταμένο σε έναν κάδο σκουπιδιών. Ήμουν τότε 82 χρονών. Πάρα πολύ μεγάλη για να αναθρέψω ένα ακόμη παιδί. Όμως δεν μπορούσα με τίποτε να τον αφήσω στο έλεος του Θεού. Τον κοίταζα και μου χαμογελούσε. Ήταν τόσο γλυκός! Ηταν αδύνατο να μην τον φροντίσω!
Τον πήρα λοιπόν στο σπίτι μας στην εξοχή (σ.σ. μια παράγκα που μπάζει από παντού, μέσα σε ένα δάσος) και τον φρόντισα και τον περιέθαλψα. Του έδωσα το όνομα Ζανγκ Γκιλιν που σημαίνει Σπάνιος και Πολύτιμος! Με βοήθησαν και τα μεγαλύτερα παιδιά μου στην ανατροφή του. τώρα πια είναι ένας απόλυτα υγιής και χαρούμενος νεαρός!
Ξέρω πως οι μέρες μου ίσως δεν είναι πολλές. Θα ήθελα όμως πριν φύγω να τον δω κι αυτόν να πηγαίνει στο σχολείο.»
Η Λου εκτός των υπολοίπων 30 παιδιών της έχει και μία βιολογική κόρη η οποία έχει εμπνευσθεί από τη μητέρα της και έχει αφιερώσει τη ζωή της στην αναζήτηση και την υποστήριξη εγκαταλελειμμένων παιδιών. Η ιστορία τους έχει ευαισθητοποιήσει ολόκληρη την Κίνα των χιλιάδων εγκαταλελειμμένων παιδιών, και το έργο της έχει βρει παντού επώνυμους και ανώνυμους μιμητές.
Η Λου έχει αποκτήσει δίκαια το προσωνύμιο «Επίγειος Άγγελος» και αποτελεί τη ζωντανή απόδειξη ότι δεν χρειάζεται να έχεις τίποτα απολύτως για να δώσεις αγάπη και φροντίδα. Κι ακόμα μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο καθένας μας, από όποια θέση κι αν βρίσκεται μπορεί να γίνει διάβολος ή άγγελος.
Δική μας επιλογή.
Σήμερα σε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι, ένας δημόσιος αξιωματούχος ομολόγησε το ακόλουθο περιστατικό για να δείξει την ατιμωρησία και το πως γίνονται οι νόμοι στη χώρα που γέννησε την δημοκρατία, αφήνοντας εμβρόντητους ένδεκα εκατομμύρια Έλληνες.
Όπως είπε, είχε ετοιμάσει κάποτε το σχετικό φάκελο δίωξης ενός γνωστού μεγαλοπαράγοντα της οικονομικής ζωής του τόπου (δεν τον κατονόμασε), για λαθραία εισαγωγή ενός προϊόντος (ούτε αυτό το κατονόμασε). Ενώ λοιπόν είχε συλλέξει όλα τα στοιχεία έτσι ώστε ο γνωστός μεγαλοπαράγων να μην μπορεί με βεβαιότητα να αποφύγει την τιμωρία, ξαφνικά ενημερώθηκε ότι άλλαξε ο σχετικός νόμος, ο οποίος στο εξής εξαιρούσε από τις βαριές συνέπειες της λαθρεμπορίας το εν λόγω προϊόν (το οποίο μόνο ο συγκεκριμένος μεγαλοπαράγοντας εισήγαγε) και απλά όριζε να καταβληθεί διπλό πρόστιμο. Αποτέλεσμα ήταν να κλείσει ο φάκελος και η υπόθεση να τεθεί για πάντα στο αρχείο, χωρίς ποτέ να διωχθεί ο άνθρωπος αυτός.
Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι ενώ γίνεται μια τέτοιου μεγέθους αποκάλυψη ενώπιον ένδεκα εκατομμυρίων εξαθλιωμένων ανθρώπων, εντούτοις κανένα ΜΜΕ δεν πρόκειται να ασχοληθεί με την αποκάλυψη του θέματος και κανένας εισαγγελέας δεν πρόκειται να καλέσει τον καταγγέλλοντα για εξηγήσεις. Φανταστείτε τι θα συνέβαινε σε μια πολιτισμένη δημοκρατική χώρα, αν γινόταν τέτοια δημόσια αποκάλυψη.
Αυτή λοιπόν αδέρφια είναι η κοινοβουλευτική «δημοκρατία» στη χώρα μας!!!
Όσοι πιστεύετε ακόμα ότι αυτή η «δημοκρατία» και αυτό το πολιτικό σύστημα μπορούν να μας σώσουν ή ότι μπορούν να αποτελέσουν το μέλλον μας, προφανώς πλανιέστε.
Προσλαλιά 